Gözlerini görmeden sevdim seni
Ellerini tutamadan hayal kurdum.
Seninle öldüm,
Gözlere bıraksak işi,
Onlar ne vaatler verir bizlere.
Ama biz ayrı olacağız yıllarca
Ve en son yüreğimizi dinleyeceğiz
Tüm kötü yaptıklarımız gibi…
O zaman da yağmur yağacak deli gibi,
Ne çok baktım sana,
Sen hiç bakmadın!
Yüreğim çok attı,
Sen hiç duymadın!
Seni çok sevdim,
Anlamadın!
Ruhumun derinliklerinde
Gizli bir mercan gibisin.
Derinlerde,
ıssız,
unutulmuş...
Duruşunda bir salınışında.
İçimdeki ateşi yalnız sen söndüremezsin!
Karanlık gecelerimin tek ışığı da sen olmamalısın.
Sen olmayınca yok olmam
Seni de öldürebilir.
Ayaklarımın üstüne basmayı öğrenirsem,
Yürümeden koşamayacağımı bilerek.
Her akşam
'güneşin doğuşunu göreceğim' diye
söz veriyorum kendime
Ve güneş
hiç beklemiyor beni
O yapıyor gene kendi bildiğini …
Sen geldiğinde
Belki çığlığım tükenmiş olur.
Vazgeçtiğimden değil ama,
Bazen yaşam yetmiyor en küçük şeyi bile kurtarmaya
Ölüm bile yetmiyor
kalpleri uyandırmaya,
Seni görünce
Gözün gözüme değince
Yüreğim ağzıma gelir sanki.
Bakışımdan vazgeçerim
Eleverecekmiş gibi sanki
Tüm kırmızı duygularımı gözlerim...
Zaman hep seninmiş gibi yaparak
Seni kandırdı.
Sen öyle umursuz,
Sular seller gibi harcarken onu
O, yalancı ayaklarıyla yürüyüp gitti
Nice yürekleri
Sen her gün bir kilit daha
Vuracaksın kapına.
Bense her gün bir kilit daha açacağım
Seni bulmak için.
Sen her gün daha kalın öreceksin örgülerini
Ve bir gün aşamayacağım çelişkilerinin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!