Sibel Şiiri - Nurcan Yalçin

Yağmur sonrası toprak gibisin
ıslak mı ıslak
bulut sonrası güneş gibi
sıcak
ve yırtılan geceye doğarsın
şafak şafak...
gözlerinde uyusun
denizler yıldızlar
sen,
ilk sesler uyanmadan gel!
yanayım yeniden...

ne, içindeyim zamanın
ne de, zaman içimde değil...
nefesler yitirdi, geceliğin
üşümez ellerim?
bir bayram sabahı olmalı gidişler.
bayram,
bayramlıklar içinde iken...
sibelim
naçar gönül ezgilerimi
omuzlarda götüren.
Ah! Sibel'im...

yere düşürmediğim
on gecenin sabahında
gelenim
ve
örtün/düğüm
düğüm düğüm
bu çelişki de, ne?
kuş kafesten hür,
Şimdi ağlamada gözlerin
ilk sesler uyanmadan gel!
Ki;
Yanayım
yeniden...