Sibel Şiiri - Bülent Bilir

S erin esen rüzgar yaprakları okşuyordu hafiften
İ lkbahar sabahında bakınıyordum avluya öylece
B alkonuma uzanan ağacın yeni tomurcuklanacak uçları içimde mutluluk büyütüyordu
E llerimi uzattım göğe dokundu ellerim
L ayık olmadığım kadar mavilik dolduruldu gönlüme

S erin esen rüzgarla birlikte sen kapımı çaldın
İ çim içime sığmazken geldiğini görmedim bile
B ekliyordum oysa seni, havada ki ılıklığı farkedemedi tenim
E llerimi uzattım sana değdi elim
L ayık olmadığım kadar aşkı doldurdun kalbime...