Sibel Şiiri - Osman Küçükoğlu

Sonunda ayrılık olacak madem kavuşarak ayrılık hediye ikimize

İkimizden biri doğar belki ;yarı benli yarı senli benzesin ikimizden birine

Bir kere sorsan halimi açılır ellerimdeki kelepçeler, anahtarı nergis tuğlalı kalbinin eşiğinde

Eşiğinde nöbette kalbim; bir umut kimsin ? Der lal dillerin diye

Lal dillerin parçalı bulutları birbirine diken iğne; korku verir alevlere

Alevini söndüremem kalbimin ;acı geri ver kalbimi avutup geri vereyim bu katil ellerine

Katil ellerinden kurtulmak için beş vakit “tövbe aşka” tespihi çekilir hep cümlelerimde

Cümlelerim harflerden çiçek tuğlalı yuva yapar kalbine ;heceleri dolu aşk ile

Aşk ile işgal edilmiş bir ülke toprağı kalbin ; yarısı senin yarısı benim, hile yok ağlıyorsun ne diye ?

Ne diye bilmiyorum ben de sevmiyorum artık beni sevmeyen papatyaları güzel kokmuyorlar diye..