Memleketi Ordu Mesudiye’ydi
Mekânı İstanbul Ümraniye’ydi
Altı kız kardeşin Son beşiğiydi
Ceylan gözlü idi, saçları tel, tel
Meleklerden bile güzeldi Sibel
Yüzü gibi yüreği de güzeldi
Kini yoktu, karşılıksız severdi
İlaçlara bile dostlarım derdi
Sevgisi eksilmez sel olurdu sel
Sevdikçe sevildi, büyüdü Sibel
Sevgisini vefasını bilen çok
Aç gözlü olmadı, güzü toktu tok
Bir gün olsun sitemini duyan yok
Çaresize çare için yeldi yel
Bir kendine çare bulmadı Sibel
Her kalbin en güzel yerine konmuş
Karanlık dünyaya ay gibi doğmuş
Aydoğan soyadı ne güzel uymuş
Varlığı dostluğa gel diyordu gel
Dosttu, arkadaştı, kardeşti Sibel
Hastalığa sabır ile dayandı
Her gününe umut ile uyandı
Çapa, Özel derken sana inandı
Sen de çare bulamadın Naitingel
Genç yaşta cennete erişti Sibel
Mert bir öğretmenken hayatta
Maaşını ortak ettin her cana
Helal olsun ana, baba, atana
Senin için dualardan inmez el
Mekânın nur olsun ebedi Sibel
22/06/2011
Recai MERT
Kayıt Tarihi : 8.10.2011 15:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sözün bittiği yer...
Sevgi, özlem ve vefa şiiri olmuş. Allah geride kalanlara uzun ve hayırlı bir ömür ihsan eylesin.
Kardeşimin kudretli kalemi daim olsun.
Sevgi ve saygılarımla şiir tam puanım ile listemdedir.
TÜM YORUMLAR (4)