Kınalı kuşum
Söz de yaralarmış derinden
Bıçağın keskin ucundan damlarmış gibi öfke
Yol yol açarmış bedende, kocaman, ıslak
Demirciler gibi al al olurmuş yüz
Çelikten tokmaklar örsün üzerinde
kalbimden vurdular beni kalleş arap atları
kalleş arap atları bir de üzerime çıkıp tepindiler
ayakları nallarının gölgesinde bir kara tepe gibiydi
uçuk sarı mı desem yeleleri
bir hazin buğday biçimi mevsiminde kaşıntıma gelmişler
olsa gerek, ellerim, kollarım bütün gövdem
Suya düşer bir damla
Su dalgalanır
Bakar küçük çocuk dalgalara
Ufak gemisi yalpa yapar, şekerleri düşer
Yosunlar arasındaki kurbağa zıplar
-Gel der küçük çocuk, yakalar kurbağayı ve öper
Ankarada bir serseri yalnızlık
Utanmak bile gelmiyor elimden
Beni bekler koca kıçlı tayyare
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!