Bir acı tezine yazılan ömür
Şiar’ın hayatı derken utandım
Kalem yazdı kulak duydu acıyı
Şiar’ın ölümü derken utandım
Gözlerim dalarken yanan ateşe
Dimağım dolandı kısık nefese
Hoyratça gelen bir zalim hevese
Şiar’ın bakışı derken utandım
Patates çocuğun kahvaltı aşkı
Lokmaya katıkdır ana bakışı
Bir tas mutluluktu mercimek aşı
Şiar’ın çorbası derken utandım
Anne dediğimiz kutsal varlık
Göğsün gerer vermez evlâda darlık
Bu nasıl bir cani nasıl bir varlık
Şiar’ın annesi derken utandım
Koynumda kokan büyüyen evlât
Sorarsa bu hâli ne derim heyhât
İçimde bir yangın dumanı kat kat
Şiar’ın dumanı derken utandım
Kaç fidan kırıldı koptu dalından
Kaç çocuk habersiz gelen yarından
İdam gelir ancak katil hakkından
Nerde çocuk hakkı derken utandım
Kul Ersoy’um sustu kalem yazmıyor
Adalet bozuk ki düzen tutmuyor
Bu acıyı hangi mizan tartıyor
Şiar’ın acısı derken utandım
Kul Ersoy
Kayıt Tarihi : 7.10.2021 12:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
02/09/2020 Şiar dokuz yaşında küçük bir çocuk annesinin sevgilisi tarafından yılarca istismara uğramış annesi ve sevgilisi tarafından aç bırakılmış çivili sopa ile darp edilmiş öldü sanılarak bir eve atılmış ve yangın süsü verilerek annesi ve sevgilisi tarafından yakılmış. Annesinden çok sevdiği patates kızartmasını ve mercimek çorbasını çok istemiş ama bu nimetleri yiyemeden katledilmiş. Yarım bırakılmış bir ömür dür Şiar mekânın cennet olsun melek yüzlü çocuk...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!