Bir mart gecesi, yağmur yağıyordu.
Mezar taşları ağlıyorlardı:
Niçin bizim ağaçlar gibi
Köklerimiz yok?
Bir mart gecesi, gök gürlüyordu.
Bacasından duman tüten küçük han, yolcunun düşlediği barınaktır.
Orda sütün kokusu, hancının sıcak dostluğu orda.
Yolumuzun sonunda bize de küçük bir han gerekir.
Torbamda azık bitti, aşındı atımın nalları da.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!