Si-Vi Şiiri - Ozan Türk

Birden üstüne seriliyor,
o eski üzgünlük gibi hani
tam da yazmak, artık kapalı kitabına yazılırken
birden ama sinsice...
diyorsun ki gözlerim yerindeymiş hala

kendinin ne olduğunu hala bilmiyormuşsun gibi bir üzgünlük
aslında herşey yolunda
aslında dert dediğin öyle çok da felsefesi olan bir şey değil
açık, bir duvar tam önünde
işsizsin

'yaşamak denilen şey' diye başlayacağın cümleler yok artık
'aşk öyle yaşanmaz' diye başlayacağın cümleler yok
hatta bir baktığında şöyle bir olmayan etrafına...
nerde hani o güvendiğin güvenin yok
apaçık ortadasın ama neyin ortasında kimbilir

bakışları değişti mi ne sanki insanların
küpen var mı kulağında? yok
saçların normal
iyi mi giyinmeye başladın ne eskiye nazaran
Getto mezunu
diksiyonu düzgün, bilgisayarı iyi,
ingilizcesi orta,
üstünü sivilceler kaplamış,
su gibi bir sesin üstünde ergen,
kıpkırmızı ortası sararmış
ucu çıkmış içi iri iri irin bir si-vi sin sen artık