Şi'ra Şiiri - Ayhan Selçuk

Ve akşam bir başka günün ölümü
Ardı sıralı insanlar evlerine giderken
Sokak lambasının altında kalan bedenim
Olur mu acaba serçe kuşun yuvası

Karanlığı sevmem herkes bilir
Heyhat! elden ne gelir, çöktü üstüme kızıl gece
Bir sabah hülyası dolanırken başucumda
Zihnim özlemlerini sayıklıyordu

Çıldırmışçasına yer değiştiriyor her şey
Bu insanlar sabahkiler gibi değil
Ne göktekiler, ne yerdekiler benim
Masmavi bir gelecek sahiplenmek istediğim

Ansızın bir titreme kaplıyor bedenimi
Olacak, elbet üşümekteyim kediler köpekler gibi
Onlar gibi sahipsiz herkes gibi yalnızım
Koskoca âleme sığmıyor ki hayallerim

Olsun diyorum şükretmek lazım bunada
Yuvasında her an acısını çekenler var ya
Her birinin derdi birinden nice
Umutsuz gözyaşlarında ıslanır gece

Bir dua tutturuyor dilim herşeyin sahibine
Herşeyi bilensin, benden olan beni de bilirsin
Bir saray verdin içini sultansız etmedin
Lakin sultana gelecek yollar vermendir dileğim

Her gün ki duamız tamam olunca yol ortasında
Durmadan yürümek lazım yorgun kaldırımlarda
Rızkımız artık ekmek ve pazar yorgunu bir meyve
Acele etmeliyim aç olmamalıyım şafak sökerkene

Gerçi daha çok var güneşin doğmasına
Herşeye rağmen umutla yaşamak var
Elimde atık ekmek bir su bir de sevdam varsa
Katık etmeliyim bin şükürle sabah kahvaltımda

Doğrusu aşk sevda bendenize göre değildi
Lakin bir gece şira ya vuruldu ömrüm
O gün bugün onun mahkûmu yıllarım
Gecenin ortasında misafir eder beni şiranın bakışları

Bu günlük benden bu kadar kalmayın yollarda
Bilin ki sizinde bir şiranız var gecenin ortasında
Unutmayın ölümü bilip ölümsüzce yaşamaktasınız
Ben onu buldum sevdanın kapısında, artık ölümsüzüm