Sı(r) raDost Şiiri - Akın Akça

Elleri terli bu yavru kuşun,
sinirden-yekpare;
sinirlendiğinde ali top atar pare pare.
Heyecan içinde koşuşturan, yare ne der ileride,
'Günümü gün ettim.' mi der -
biyolojik kitaptaki o durmakta olan böceğin bacağını atışı gibi.
Altı’dan şaşmayıp beşi de eksi notlara aşmayıp...
:bir de bakarsın bot olmuşsun, hayatın sıradan bir bot’u;
counter strike botu -
onlardan biri:
Yarı ömrün ne Half Life?
fakat sanmazsın da o, sürer ömrünü
proton kadar.

Altı’dan şaşmayıp, altına düşmeyip beş'in;
teşekkür, takdir gerekmez.
('ama olsa iyi olur.'
- eleştirdiğin kız gibi düşündün ya.)
Sinirlendikçe terli, eller;
içine atar -
iç Vezüv, gri dış
- durur, aniden
dışa patlar.

Ad, san, Tunç'la kaplı sadece dışın;
düşüncelerin senin tartış’ın:
zekisin.
Yine de bilgiçlik hareket eder,
verseydi bile ses töz.
(Az nefes vermedim,
Arı Lisesi günlüğü.
Öyle ya, ’92 öncesi güncesi çalışkanlığının nikbince arıların benzeş
tutuş’a a a? Eşit değildir.. cebirsel formülüze
adrenal ize Gal'a'vanize’92 sonrası TOMYO Bilkent’ine ‘ -
sen ni benzedin öyleyse '92 sonrasına?)
Bu bile yetmez.
-

eski bi dosta