Buradayız, ve göveren taze eğreltiotlarını toplarız
Ve 'ne zaman geri döneriz yurdumuza? ' diye sorarız.
Buradayız çünkü Ken-ninler bizim düşmanımız,
Şu Moğollar yüzünden yok rahatımız.
Yumuşak taze eğreltiotlarını kazarak çıkarırız;
Biri “Dönüş” dese, kederle dolup taşarız.
Gamlı gönüllerimizle, büyük kederimizle, açız ve susamışız.
Henüz güvenlikli değil savunma hattımız,
Bu yüzden kimsenin dönmesine göz yumamayız.
Eski eğreltiotu saplarını kazarak çıkarırız.
“Ekim’de dönmemize izin verirler mi? ” diye sorarız.
Saray işlerinde boş zaman yok bizlere, bizimse rahatımız.
Acıdır ıstırabımız, fakat dönemeyiz yurdumuza.
Hangi çiçek tomurcuklanmakta?
Kimin arabasıdır bu? Generalinki.
Atları, O’nun atları bile, yorgun. Güçlüydüler oysa ki.
Mola vermedik hiç, üç savaş hem de bir ayda.
O’nun atları bile yorgun, Yüce Gök adına.
Generaller atların üstünde, askerler atların yanında.
Atlar iyi eğitilmiş, generallerdeki oklar fildişi oklar
Ve balık derisiyle süslenmiş sadakları var.
Düşman çevik, dikkatli olmalıyız.
Yola koyulduğumuzda, sarkıyordu söğütler baharda,
Döneriz karda kışta,
Yavaşça yürürüz, açız ve susamışız.
Gamla doludur gönüllerimiz, kimin umurunda ki acımız?
(Bunno tarafından, yaklaşık olarak İ.Ö. 1100 yılında yazıldı)
Ezra Pound (1885-1972, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 9.2.2010 00:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Song of the Bowmen of Shu by Ezra Pound Here we are, picking the first fern-shoots And saying: When shall we get back to our country? Here we are because we have the Ken-nin for our foemen, We have no comfort because of these Mongols. We grub the soft fern-shoots, When anyone says 'Return,' the others are full of sorrow. Sorrowful minds, sorrow is strong, we are hungry and thirsty. Our defence is not yet made sure, no one can let his friend return. We grub the old fern-stalks. We say: Will we be let to go back in October? There is no ease in royal affairs, we have no comfort. Our sorrow is bitter, but we would not return to our country. What flower has come into blossom? Whose chariot? The General's. Horses, his horses even, are tired. They were strong. We have no rest, three battles a month. By heaven, his horses are tired. The generals are on them, the soldiers are by them. The horses are well trained, the generals have ivory arrows and quivers ornamented with fish-skin. The enemy is swift, we must be careful. When we set out, the willows were drooping with spring, We come back in the snow, We go slowly, we are hungry and thirsty, Our mind is full of sorrow, who will know of our grief? (by Bunno, reputedly 1100 B. C.)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!