Shakespeare 71. Sone Şiiri - Fatih Çetintaş

Sonnet 71
No longer mourn for me when I am dead
Than you shall hear the surly sullen bell
Give warning to the world that I am fled
From this vile world, with vilest worms to dwell:
Nay, if you read this line, remember not
The hand that writ it; , for I love you so,
That I in your sweet thoughts would be forgot,
If thinking on me then should make you woe.
Oh, if, I say, you look upon this verse,
When I perhaps compounded am with clay,
Do not so much as my poor name rehearse,
But let your love even with my life decay;
Lest the wise world should look into your moan,
And mock you with me after I am gone.

William SHAKESPEARE

71. Sone
Tutma artık yasımı toprak olduğumda,
Felaket tellalı çanı duyduktan sonra.
Duyur acuna göçüp gittiğimi,
Kurtlar sofrası bu pespaye dünyadan:
Haa, olaki okursan bu soneyi, unut gitsin
Onu yazan bu eli; öyle seviyorum ki seni,
Tatlı düşüncelerinde kaybolayım gitsin,
Beni düşünmek üzmesin sonra seni.
Derim ki, bu soneye bakarsan şayet,
Belki de toprağa karıştığımda,
Anma zavallı adımı çok fazla,
Bırak hatta çürüsün aşkın hayatımla.
Elalem yasını görüp,
Arkamdan eğlenmesin senle sonra!

Fatih Çetintaş
29 Ekim 2010