Shaıtrısrızına Şiiri - Ayşenur Yazıcı

kendi de bir türlü örtemediğini,
tavırları ve sözleriyle kafama kafama vuran
'sen...
...yani herşeyi silip, baştanmış gibi yapmayı
beceremeyen...
'biz'....
nereye kadar bakiyiz?

gözüme su delikeri açan 'sen'
... bitti demeyi beceremiyorken?

..
zindana kapatılmış,
arada bir dışarı çıkarılıp toprağa yayımasına izin verilen,
içeri yeniden konulurken başına vurulup,
bir sonraki çıkarılışta
yüzü okşanan bu çocuğu kim doğurdu? ....
....
çocuk kapıyı açana korkuyla mı bakar,
sevgiyle mi bekler gelişini anahtarın sesinin...
öfken bittiyse,azad et beni! ...
...et de karanlıkta çiçek toplamaktan bıkmayan şu salak gönlüm
karanfil filan aramasın kapı demirinde...
..... .
patlamış hayat lastiğimin 'yedek' umudusun sen diyorsan,
hak ede ede ettiğim yer bu mu diye sorarım?

...değersem...
...ederim varsa....
sür beni nemrut dağına
orada uyuyayım.....

beni parça parça et, çakalların önüne at
ama parçalanayım diye canlı canlı önlerinde tutma....
sen,
içinden bir say.!
say bu kadın kaç kez benim yüzümden ve
niye ağladı diye...

.......
yazık bana...
yazıktır etme....

14.02.2006
cehennemin dibi
18:20

.........