dar işte
sığmıyorum
yerimde dar
yenimde dar
keşke diyorum
keşke yüreğimi de
ölçülendirebilseydim
bedenim kadar.
bir deli mevsimin tam orta yeri
dile benden ne dilersen
fırtına?
yağmur?
dolu?
kar?
? ? ?
bunlardan bende
fazlasıyla var
kök söküyorum ıslak topraklardan
canevimi saran
böcekler ve arılar
her şeyin farkındalar
kuzgun ki, leşi bekliyor
ama
nedense
işi uzatıyor
beynimdeki karıncalar
kim çaktı bu çiviyi? / kim?
sökmeye
çalıştıkça
gömülüyor
sapına kadar
neresinden tutsam yırtılıyor
dilimde
bir koca mühür
açamam ağzımı
yanıklarım
görünür.
bir divane var ki aynada
bimez kelini
saçını tarar
bir türkü tutturmuş
umuttan yana
umut kaçar
o kovalar
bilenler sussun görenler anlatsın
bir kör kuyuda
bir kör dövüştür
sürüp giden
ortada
ne yenen
ne yenilen var
öylesine dumanlı öylesine sisli ki yüce dağlar
geçit vereceklerini ummak bile akla zarar.
mine özdemirtaş 21/12/2005
Mine ÖzdemirtaşKayıt Tarihi : 21.12.2005 20:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kendisi yok gölgesi var...!
Tebrikler
TÜM YORUMLAR (1)