Yorgun düşmüş ağaç gibiyim
Rüzgarın solan yapraklarımı
Uçuşturmasını bekler gibi.
İçimde anlaşılmaz bir telaş
Bir buruk yüreğim
Bir şeylerin bitişini hisseder gibi.
Şimdi gülen gözlerimden eser yok
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
