ŞH- Sensizim Şiiri - Sami Bağcı

Sensiz geçen ilk günüm daha
Halimi soracak olursan eğer
Bir kızgınlık, bir sitem ki sorma
Hep kahrettim durdum sana
'Boşver' dedim 'boşver' bu da geçer.

İkinci gün gelip çattığında
İçimdeki fırtına yavaş yavaş dinerken
İşte o zaman geldi aklım başıma
Anladım ki; veda etmek için çok erken.

Şimdi sensiz geçen koca üç gün
Yokluğun bıçak olup saplandı yüreğime
Hep söylerdin ya, tekrar edip durduğun
'Üç gün sürer, sonra çabuk unutursun' diye
Unutmak artık şöyle dursun
Hasretin daha da bir çöktü içime iyiden iyiye.

Kabus dolu günlerimin dördüncüsü
Sensizlik daha da bir dal budak saldı
Sanırsın yedi veren gülüydü
Durmadan hasret tomurcukları açtı açtı.

Sensiz zamanı beş geçe
Belki sen neşeyle gezip eğlenirken
Ben mağlup oldum, yenildim özlemine
Yokluğun öyle acı vermeye başladı ki
Sızlıyor yüreğim inceden inceden.

Kahrolası günlerin altıncısına ulaştığımda
Ben de şaştım, hala nasıl dayanmaktayım
Ama yine de böyle görüp yanılma
Deli olup olmamak arasında
Şimdi git gel mekik dokumaktayım.

Bir, iki, üç, dört, beş, altı, yedi derken
Daha sayamaz oldum günleri
Şimdi bittim, şimdi tükendim artık
Buymuş demek ki; yaşarken ölmek dedikleri
Sensizlik bir hiçmiş meğer şimdi bildim
Böyle daha ne kadar geçer ki sensiz
Eğer göremezsem mavi gözlerini
Bil ki bir yüreğin son çığlığı olacak bu sessiz sessiz.

(Şahika)