Ah şu insanlar Şiiri - Kemal Tekir

Ah şu insanlar,
Bazen bir lokma ekmek için,
helal ,haram demeden,
birbirinin hakkını yemekten,çekinmiyorlar.
Yaptıkları kötülüklerin yükünü,.
vicdanlarında taşımaktan utanmıyorlar.

Halbuki mimetler,adaletle,
hakça bölüşüldüğünde,
herkese yetip artacak.
bencillikleri,açgözlülükleri yüzünden,
bunu idrak edemiyorlar.

Ah şu insanlar,
Ya geçmişe, ya geleceğe takılarak,
anda farkındalık la
yaşayamıyorlar.

Ah şu insanlar,
geçici Dünya değerlerine,
sıkı sıkıya tutunup,
onların kölesi oluyorlar.
Kimi malına, mülküne,
kimi makama, mevkiye,
Kimi koltuğa yapışmış,
Kaybederim korkusuyla,
Çırpınıp duruyorlar,
materyalizmin kıskacında kayboluyorlar.

Ah şu insanlar,
yükselmek için birbirleriyle,
kıyasıya yarışıyorlar.
Bazen birbirlerine çelme takıyor,
birbirlerinin sırtlarına kolayca basıyorlar.
Kimse üstün,olmayı
akıl ve ahlaki üstünlük te,
onurlu erdemli yaşamda aramıyor.

Ah şu insanlar ellerindekinin,
yakınlarındakilerin sevginin saygının yoldaşlığın,
paydaşlığın,duyarlılığın,
duygudaşlığın ,
empati kurmanın.
Birlik beraberlik dayanışmanın,
birbirine yara değil ,yar
olmanın,
değerini bilmiyorlar.

Ah şu insanlar,
hatayı kusuru hep başkalarında arıyor
kendilerini sütten çıkmış ak kaşık sanıyor,
başkalarını suçluyor,
kendileriyle yüzleşmiyorlar.

Ah şu insanlar ,
Herkes sırtını yaslayacak dayanak, güvenilir liman sığınak arıyor,
kimi güzelliğine sığınıyor,
kimi zenginliğine dayanıyor.
aradığı huzuru bulamıyor.

Kemal Tekir
Hakkın sesi