Aydınlık bir yanim. Bir yanim ise karanlık.
Mutluluk saçar bir yanim. Bir yanim ise hüzün.
Siçak bir yanim. Bir yanim ise soğuk.
Çiçekler açar bir yanim. Bir yanim ise sonbahar.
Sensin bir yanim. Bir yanim ise kendim.
Farkliydik işte...
Neden birakmiyorsun beni kendi halime?
Neden beni böyle yoruyorsun?
Neden bukadar siniyorsun?
Beni hiç mi sevmedin? Hiçmi denemedin?
Beni dişlayip, neden bir kenara attin?
Herşey senin etrafinda döndüyü için mi böylesin?
Bazen yüreğinin sesi kesilir. Ve bazen sözler boğazinda düğümlenip kalir.
İşte o yüreğindeki sessızlığe kapılıp isyan içerikli sözler, gözlerinden yaş olup akar gider.
İşte ağlamak.
Insanlarin bügüne kadar yaptiği en dürüst ve kendine has içten bir eylemidir.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!