El ele yürüdük suçlu çocuklar gibi
Arkamızda bıraktık bütün yaşanmışlıkları,
Adem le havvanın cenneten sürgünü gibi
Kalpte sadece sezginin hüznü kalmıştı.
Büyük bir yalnızlık korkusu sardı benliğimi,
Sensizliği yaşayamam der gibiydi gözlerin.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta