Yüzüne karşı gülen,
Arkandan tüküren,
Kendi milletine şöven,
Düşmana dost
Dostta düşman
Sonsuzdur bunlara güven!
Tuna boyunda bir ada,
İçi, sanki mezbaha
İstif istif insan dolu
Sanırsın ki mahşer yolu,
Gözlerim alev topu
Ellerim diken dolu
Şimdi hangi güç çıkartabilir beni bu topraklardan,
Vatan diye kan akıttığım diyardan,
10 Asır önce başladı bu destan,
Kimi yerde ateş, kimi yerde kor oldu,
Sanki Anadolu dan gelme Köroğlu,
Dalgalanmadıkça her evin direğinde bayrak,
Kurtların sessizliğidir ülküyü doğuracak,
Bir yanda Irak bir yanda Kosova ve Sancak.
Koca balkan da öksüz kalmış bir uşak,
Musul’da, Kerkük’te, Erbil’de bir yasak,
Bosna da, Müslümanları kesendi bir kasap.
Herkese bir pay azar azar
Herkesin tehditi kendine zarar.
Kalemlerin kimi çizer, kimi yazar,
Kimi kağıt oynar kimi de zar.
Gün gelir herkesin mayını kendine patlar
Kendi ellerinle kazdığındır sana mezar.
Ben bir kılıcım,
Yeri gelir adalet dağıtan Ali’nin kılıcı
Anadolu’yu vatan belleyen Alparslan’ın kılıcı
Bir zaman görülmüşüm Fatih’in elinde
İstanbul önünde.
Kimileri görmüş Akdeniz’de Barbaros’un gemisinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!