Hissiz bir dünya, sonu zalim,
Duygular yenilmiş gerçeklere,
Bir yağmur bulutu tükenirken,
Eski bir roman unutulurken,
Yükselen bir dalga durulurken,
Bir dünya kara saplanıyor yok yere,
Önümüzde renksiz resimler dururken.
Karanlık bir gündüz aydınlık bir gece...
Sokaklar her zamanki yersizliğinde,
Gülümsüyor ekşi suratlar acı acı,
Korkarak selamlıyorum bir ağacı,
Düşünemiyorum o anda hilali, haçı.
Arıyorum kendimi bulanık suların derinliğinde,
Aydınlık bir gündüz, karanlık bir gece...
Ruhsuz sezgiler ruhuma saplanıyor,
Gözyaşlarım bile çıkaramıyor onları oradan,
Bir sığınak arıyorum korkulardan,
Kaygılardan kentler inşa ediyorum.
Sesler duyuyorum aşılmaz surlardan,
Beynim uğulduyor durmadan,
Kör bir bıçak kalbime saplanıyor.
Kederler boğuluyor dünyanın okyanusunda,
Büyük bir parça eksiliyor bedenimden,
Doğuştan yaralı ruhuma taşınıyor.
İşkenceler duygularımı katlederken,
Sonsuzluğa sığınıyorum duru nehirlerin berraklığında,
Azgın akıntılara karşı kürek çekerken,
Hayal kuruyorum düşlerimin ırmaklarında...
Kayıt Tarihi : 4.3.2020 01:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
