Sezgiler Şiiri - Ali Özenç Çağlar

Karanlığın köhneliğidir, meydan okur aydınlığa
Suskunluğun şiddeti ve bedelin ağırlığı nasıl ödenir
Varoluş bir cezaya dönüşüyor; cisimsizlik, hiçlik ya da
Kuş ve kadın seslerine bu tahammülsüzlük neden bilinmez
Bilinen unutulan adaletin ve vicdanın kıyılmasıdır her an.

Kayra, bir utancın ardından gelen yokoluşla eşdeğer bence
Kırık bir taşplak kaydedilen sonsuzluğun acı kayıtları gibi
Evrende meteorlarla yarışan atomcukların özgürlüğü müdür
Düştüğü boşlukta kendi bileşkesini arayan sessizliğin aryası
Eskiyen anların milyar ışık hızı yılı ve sonra, akışı karadeliğe.

Nice soruların sezgisi parçalar gerçekliğimi şu çelimsiz tarihte
Sızıntı, sonuçsuz bulguların kayda geçmemiş dipnotları gibi
Şimdi aşk yorumları süslenir bir an için düşülen karalamalarla
Kim neyi ne kadar bilir bilinmez, suçluluk ağır basar
Kızgın bir demir gibi dağlar içten içe tenimizi.