Sezgi Şiiri - Altan İlhan Arslan

Ya ben! Şu ufku saran yetilerime
Bildiklerimden tasavvurla bakacak;
Hiç bir şeyi olduğundan faklı
Göründüğünden uzak!
Daha ne kadar böyle sanacağım.
Şimdi, bütün öfkeni çevirsen de bana
Düşman etsen hilkati garip halime.
Yıksan bütün yollarımı, köprüleri atsanda
Bu ben! Böyle olacak, bu kadar farklı
Adımla yaşayacağım!
Neyim varsa onunla hesap et beni.
Ey desturu hakikatin kutlu sözü
Kâinata verilmiş mihir, ey ışık!
Endülüs’ünde yakıldı ve bugünde karanlık
Acıya imtihan, varından sürgün
Canıma biçtiğin yol bugün kötü, yarın neki!
Ne ola halim! Viranıma çare, gözüme fer
Yüreğimin merhemi, ocağıma ateş!
Enkazlarında hayatın her yanı çatılmış
Gelmeyecek devanın avuçları kanar.