Doğduğun gün ufacıktın ele avuca alınmazdın
Sevip okşamaya kıyılmazdın küçücük çocuktun
Sana baktıkça her gün umudum diyorum
Büyüdün okula başladın öğrenci oldun
Her gün yolunu okul dönüşünü bekledim
Yıl sonunda karnende pekiyi arardım
Şükürler olsun ilk okulda hep başarı aldın
İlk orta derken bu gün liseli oldun
Hayat bu oğlum sen büyüdükçe
Bende artık yaşlanıyorum
Bir dönemdir babadan oğul a geçer koçum
Bende büyürken babamın saçları aklardı
Sende büyüdün adam oldun hep adam kal
Vatanına sahip dinine bağlı ol
Büyük konuşma küçük düşersin
Lokmanı bölmesen aç kalırsın
Diline beline eline nefsine hakim ol
Vadilere sığma karıncanın kalbine girer ol
İnsanları tanı yalnız kalma ehli cemaatli ol
Baban Atilla derki merhametli ol
Akıl yaşta değil baştadır/ merhamet sözle değil kalpledir.
Atilla AdsayKayıt Tarihi : 7.3.2008 19:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!