Orhan Veli gibiyim bu akşam
İstanbul'un sesini dinliyorum.
Ve orada mutluluklar duyuyorum.
Ben onlara mecburum,
Attila İlhan gibi.
Ama ne bilsin sevenler,
Bir ömür böyle bitemez
Sonsuz yeminler var,
Karanlıklar ardında;
umutsuzluk, inayetsizlik,
yalnızlıklar.
Benim ise melankolik düşüncelerim var.
Çift katlı ranza
Altında ben yatmaktayım.
Aklımda sen ve Elif Ravza
Koğuşta volta atmaktayım.
Yaylar ses çıkartır gıcır gıcır
Şu dünyaya bir bakıyorum
Dağına, taşına,toprağına.
Yemyeşil ağacına,
Yere düşen yaprağına.
Üzülüyorum;
Sensizliğime,
Sanma ki sensiz yaşayamam,
Bulutlar dize gelir anlayamazsın.
Sergüzeştimiz var, doğrudur
Ama;
Ispatlayamazsın.
Yalanlar sürü sürü,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!