Sezen Sen Git Şiiri - Aydın Gürz

Sezen Sen Git

Zaman her zaman ki zaman
Gelip geçmede tik tak
Göz açıp kapama mesafeleri arasında
Ortada kalmış bir hayat bak
Ellerimde, gözyaşlarımla
Büyüttüğüm çiçekler
İçimde kalan bu hasret
Bu hayal
Bu yaşanılmayan düşler
Ellerimi tutma
Gidiyorum

Acılarım var
Göğsümün içinde
Tarihten daha da yakın
Dilimin ucunda
Seni fısıldayan
Yusufçuklar
Guguk guguk
Büyü artık büyü
Gönder sıradan alışkanlıklarını
Bırak şu yaramazlıklarını çocuk
Diyen annemin sesi
Duyma feryadımı
Gidiyorum

En çok sezen ablaya yakışıyor
Gitmek
Gidiyorum sesleri çığlık oluyor
Hiç gidesi olmayıp ta
Gitmek zorunda kalanların kulaklarında
Bak sezen ablaya
Bütün aşklarını gömmüş yüreğine
Hepsinin dualarını okumuş
Yeni aşklar bırakmış kalan sağlarına
Kokusunu almış bir önceki sevgilinin
Tarih derslerinden kalma
Yazılı duvar afişlerine
Korku filmlerinin en dehşetli sahneleri
Çizmiş notalarıyla
Bestelemiş tüm yürek yangınlarını
Ortada bırakılan kırlangıçları da
Almış penceresinden içeri
Sevgi adına her şeyi silmiş
Işıkları yakmak yerine
İçini yakmış
Ve bir ses bırakmış bana
Büyük harflerle söylenecek
Kimsenin gitmek istemediği
Bir hayat sahnesinden
Sen gitme ben
GİDİYORUM

Ekim 2010
Aydın GÜRZ