Ve bir Ankara'nın gri yarasında daha,
Içimi Sezen ile pansuman ediyorum.
Küflenmiş duvarlarıma çarparken agresif duygularım,
'Sarı Odalar' şarkısı ile sakinleşiyorum.
Biraz 'Firuze' çekiyorum gözlerime,
Biraz da 'İstanbul İstanbul Olalı'
Sonra kederli bir güzellik ile kadınlaşıyorum.
Dudaklarımda 'Keskin Bıçak'
Dudaklarımda 'Kolay Olmayacak'
Sezen'in sesini kendime dost ediniyorum.
Kalbimde yaralarımı yiyen obsesif böcekler varken,
Bir çay söylüyorum içimdeki aşktan kadınlara...
İçimde ki yarım çocuğada biraz pamuk helva.
Ertelenmiş sevmelerime bir acı kahve eşliğinde 'Geri Dön'diye fısıldarken,
'Herkes Yaralı' şarkısına sarılıyorum.
Gri vertigolu bir Ankara akşamında,
Kulaklarımdan bir anestezi gibi,
Sezen almazsam kalp evimden içeri,
İllegal ağrılar çekip, çirkinleşiyorum.
Öyle yaralı öyle yaralıyım ki...
Her günüme bir kaç doz Minik Serçe serpiştirmezsem,
Öleceğim vertigolu bir Ankara akşamında,
Sessizce.
Sezen'sel Ağrılar
Özlem Ayşe ÇiçekKayıt Tarihi : 17.5.2015 21:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!