Önce temiz şeyler düşündük/
Uzun yollar boyunca/
Yürüdük yıldızlarla konuşarak/
Çevremizde karanlık çiçekler vardı/
Mavi sulara Şahmaran’ların indiğini gördük/
O kadar uzakta ne işiniz var; bulutlar a bulutlar?
Sizi kim koydu oraya; yıldızlar ha yıldızlar?
Neden o kadar yücelerdesiniz; dağlar ah dağlar?
Ya siz niçin bu kadar derinsiniz; denizler a denizler?
Biraz gelsenize şöyle yakına
Uğruna baharlar harcadığım
Her yerde yüzünün güzelliğini görürüm
Gözümün terazisi bozulur gider
Bazen işten eve yürüdüğüm sokaklarda
Bazen gölgelerde bekledikçe yolunu
Bazen çiçek satan kadınların gülümsemesinde
İçinde MUNZUR geçen türkülerde
Uğursuz ahlak
Öc alıcı tırnağıyla tırmıklayan korkak
Ciğerler kemiren o vahşi kuş
Aylak kalpazan
Tavan arasında oturma
Kır kalemi, yırt kitabı!
Yazmazsam ölürüm/
Kanar aşk damarlarımdan/
Uğruna terk ettiğim arzu yüklü bahar çiçekleri/
Soluğumda kalan büyülü sen gidersin.
Ve yapmazsam deliririm/
Bir tas su…
Tasın içinde küçük, korunaklı, sevimli bir göl…
Gölün kendisi aşk,
Kıyıları saçların,
İçinde yüzen balıklar gözlerinin her bir rengi
Sen, ben ve o
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!