Sezen' e Mektup Şiiri - Umut Gül

Bu sana ilk ve son mektubum
Biliyorum asla okuyamayacaksın,
Hep böyle boynu bükük bir köşede kalacak
Söndürülen izmaritin kül tablasında kaldığı gibi…
Ezik ve küllenmiş…

Ah be sezen!
Toy bir delikanlıydım ilk duyduğumda sesini
Sense yeni başlamıştın parlamaya
Henüz sevdalı değildin sahne ışıklarına
Acemiydik ikimiz de
Ben sevda da sen sahnede…

Söylerken sen,
Dolgun dudakların ve buğulu sesinle
Sevda şarkılarını
Ben yaşardım ilk aşkın heyecanını

Ah be Sezen..!
Yıllar ne çabuk geçti
Sen asla farkında olmadın benim
Yaşamıyordum bile senin için
Oysa ben içten içe sevdalıydım sana
Kaybolan yıllarıma yandım seninle
Geri dön dedim
Sen ağlama dayanamam göz bebeğim derken sen
Ben ağlıyordum
Bir köşede
Gülümse derdin bazen
Bir kedim bile yok deyip annene küserken sen
Hayatla koparmıştım bağımı ben

Şimdi ikinci baharı yaşıyor ömrümüz
İstesem de benim yarim olamazsın Sezen
Sen taht kurdun milyonların kalbinde
Ben amatörce şiirler yazarım sitenin birinde

Ah be Sezen! Ahh..!
Hayatın herhangi bir yerinde
Neden kesişmedi yolumuz

Seni ilk tanıdığımda birkaç yaş büyüktün benden
Şimdi en fazla yirmi beşindesin sen
Saçlarıma aklar düştü Sezen..!
Kırkı biraz geçtim galiba ben

Ben hala o sarı odalardayım
Tutukluyum gözlerinde
Tek başıma yaşarken bu sevdayı
Ve adın saklı kaldı bende

…Ahhh..! be Sezen….