Sezen Aksu Şiirleri - Şair Sezen Aksu

Yürüyorum hasretin acının üstüne
Sığmıyorum dünyaya dar geliyor
Geceler mi uzadı bu karanlık ne
Gönlümün bayramları, şenliği söndü

Seni kimler aldı kimler öpüyor seni

Dağda belimde odun beni ne hale koydun
Tarlada ırgat avrat hanede hazır hatun

Bir uşak göbeğimde altısı eteğimde
Yedi bitirdi beni anandaki o çene

Güllerim soldu kaldırımlarda
Gonce yüklü dallarıma ayaz vurdu
Demlerim oldu son akşamlarda
Bir nefeslik duraklarda çiçek açtım

Bir tek sana güvenmiştim

Yürüyorum düş bahçelerinde
Gördüm düşümden büyük bahçe yok
Yüreğimin kuşları konmuş
Telgrafın tellerine
Neşesi gurbet selamlarından çok

Bir arada olabilmek ne mümkün
Bir arada kalabilmek
İmkansız
Seneler alıp gitmiş
Ne var ne yoksa herşeyi

Vazgeçtim gözlerinden
Vazgeçtim sözlerinden
Bir ah de yeter
Sessizce, kimsesizce gönderdim dudaklarımı
Öpme, al yeter

Karşımdasın ilk kez yıllardan sonra
Gözlerinden gözlerim kaçıyorsa
Hoş gör bu halimi sakın darılma
Yanımdasın ilk kez yıllardan sonra

Ellerinde ellerim titriyorsa

Oyuncak bebekleri sevmedim çok
Evcilik oynamayı
Alkışı sevdim
Bıçak sırtlarında dolaşmayı
Tehlikeli sularda seyredip pupa yelken
Geçici emniyetlere ulaşmayı

Anladım sonu yok yalnızlığın
Hergün çoğalacak
Her zaman böyle miydi bilmiyorum
Sanki dokunulmazdı çocukken ağlamak
Alışır her insan alışır zamanla
Kırılıp incinmeye

Geldim yarım, kaldım yarım
Neydi, ne oldu şu tez canım
Ertelendim hayattan, sevdim yarım
Derken bugün olmazsa, olur yarın

Kendimden kaçak