Sezemeyen Şiiri - Efe Can Doğan

Sen unutulmaz bir şeylersin içimde
Sen küçük görünen herşeyi
Bir anda büyük kılıyorsun gözlerinle
Ve
Vazgeçilmez kılınıyor sana sarılışlarım.
Havaya bile bir anlam katıyorsun
Daha ne isterim ki tanrıdan.
Bana o sarılışların yok mu
Hafızam kayboluyor öyle anlarda
Ben kimim neredeyim
Bilmiyorum
Tek bildiğim sen.
Hakkında daha fazla bir şeyler
Öğrenmek istemiyişimi nolur af gör
Ben böyleyim
Sen şöyle
Biz şuradayız
Kuşlar uçuyor
Hayat kısa
Yarım kalan ne varsa
Koş bana nolur
Beraber tamamlarız
Hep yaptığımız gibi
Geceyi sabah ederiz
Küller senden sonra kalmaz sevgilim
Sen yaşandıktan sonra bu bedende
Geriye hiç bir şey kalmaz
Tüm gözyaşlarım senin için
Keder değil bu çektiğim
Saf ve saf mutluluk
Ve bi ömür görmek isterim seninle geçen
Üşümek hiç bişeydir
Naif olandır senin yanında ısınmak
İçimi ısıtıyorsun kadınım
Bir gün ben yok olurum
Geriye bu satırlar kalır
Hiç unutma isterim
Hiç unutturma
Bu adam seni herşeyden çok sevdi
Ve tatmadığı herşeyi sende tattı
Unutulmazdı seninle yaşanan hiç bir şey
Ölüm daha bi korkakça yaklaştı bana
Senden sonra
Hayatın tüm anlamını çözmüştüm seninle
Korkusuzluğumdan korkarsa eğer hayat
Seni benden alır
Ama
Hiç bir şey
Unutulmaz olmuştur yaşadığımız.
Dudaklarımı unutmazsın biliyorum
Sevişirken yaktığımız mumları ve
Açtığımız müzikleri.
Sen beni doyurdun
Sen benim ruhumu doyurdun
Var olan herşey senin için şükür etti
Ben hep şükür ederim senin için
sevgilim bilirsin
Sen benim aşkım oldun
Sonsuza kadar.