Sezdirilmeyenler Şiiri - Şiar Raz

Beklemeleriyle yetinilemezmiş
Öyle bir anlayıştı
Köklerini topladı gitti
Bir münzevi budardı
Yenilenmesini beklerdi
Oysa budanmaya değildi ihtiyaç
Anlaşılamazdı
Kirpiklerinden sızan yıktı dominoları
Yuttu dökülen lavları
Kavruluyordu sanki uzaktan
Yakınlaşsalar sesini çıkarmazdı
Menzile de olmak yoruyordu en çok
Diline batıyordu kaktüs
Sonra bir Simurg daha yandı
Ve dahi çimlendi çiçekler
Toprak onları bekler
Peki değmezse bir el
Beklemekle yetinecek mi?
Beklemeleriyle yetinilemezmiş
Bir kız varmış bu beklemeler de
Her gece bir iç çekmeye
Bir katre sandığıyla
Okyanusa dönmeye aday
Susam dağına tırmanıp
Yosun kokusu almaya
Dağın zirvesinde bulutlardan
Sepetine yağmurları toplamaya
Kalbi durdu
Yosun kokusu yoktu
Yanlış beklediğini anladı
Sabrı aldı
Sadece koltuğuna oturdu
Ve dahi beklemeye durdu.