Onursuz, omurgasız müteşairlerden uzakta...
Çölde bir gül bahçesine ömrünce bahçevan,
Ve gönlünce tarumar oldun,
Yandıkça aydınlattın geceyle sararmış yüzleri.
Kendine daima bir çilehane,
Cemiyete hep bir umut aşısıydı asil kalemin...
Evliya yüreğinden dökülen,
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta