Seyyit Rıza Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Bir Seyyit bir insan o Vatansever
Bir aslan bir baba o Ata sever
Ne yanlış bir yapar ne hatâ sever
Gavur bile ağladı arkasından

Adı Rızâ nizâ oldu devlete
Çiban başı gösterildi millete
Kim ki İmza attı bu rezâlete
Yaşı yetmiş korktular parkasından...

Cepheden cepheye savaşa durdu
Namus bellemişti bu anayurdu
Onu oğlu ile bir devlet vurdu
Sanki pay çıkardılar arsa'sından.

Amel başka niyet başka olunca
Bir cân baktı bin kan aktı dolunca
Ne kalacak benden size ölünce
Eyvâh eyvâh cân damlar yarasından

Feryât figan deresinde düzünde
Hiç korku yok Seyyidimin yüzünde
Söz dediler durmadılar sözünde
Ahaliyi vurdular ensesinden.

Bir sulh için buluşmaya istendi
Aslını inkâr et bizden ol dendi
İnsanlık ölmüştü kindarlık yendi
Korkuyorlar Rızânın nefesinden.

Asıl amaç Bu Rızayı öldürmek
Barış diye milletini kandırmak
Katlamla ocakları söndürmek
Kim döndüre Rızayı seferinden

Saatimle param oğluma kalsın
Asılacak dendi ağlamayasın
Varın beni oğlumdan önce asın
Koca bir haykırma çıktı sesinden

Yakalandı alınan Seyyid Rızâ
Kimin sözü geçe idâmı boza
Oğlu Resik ile geldi göz göze
Helal et hakkını dedi derinden.

Her şey dümen idi her şey al idi
Toprak taşıyacak bir hamal idi
Kimi Rizâ kimisi kemal idi
Bir yel esti boş böğrüne serinden.

Önce Rasik Hüseyin'i astılar
Rıza ile dalga geçip kastılar
Sonra dizin dizin kurşun bastılar
Kurtulan yok devletin neferinden.

Son sözleri leke yoktur alnımda
Başın dik tut ciğer parem namınla
Şu Buğday meydanı yansın şânımla
Hâkka giden dönermi seferinden

Bu hîleyi dümeni anlayamadım
Zulüm âbât oldu kavrayamadım
Ölümüne bile ağlayamadım
Yıkıldı evim barkım temelinden

Zulümünüz içinize dert olsun
Allâh bilir Cennet bana yurt olsun.
İsterdim ki beni asan mert olsun
Allâh şahit vazgeçmem emelimden.

Hîlenizi bilemedim dümeni
Seyyit Rıza buda sana ders olsun
Karşınızda boyun eğip çökmedim
Yüce Devlet buda size ders olsun