Peygamberi seviyorsak,
Seyyidleri sevmeliyiz.
Onlar onun torunları,
Bunu böyle bilmeliyiz
Cennete girmek istiyorsak,
Seyyidleri sevmeliyiz.
Onlar cennetin gülleri,
Bunu böyle bilmeliyiz.
Dünya fani,dünya yalan,
Hiç oldumu baki kalan.
Onlar korunan nesilden,
Bunu böyle bilmeliyiz.
Kevser havzının başında,
Peygamberle beraberler.
Onlar onun sevdikleri,
Seyyidleri sevmeliyiz.
Allah o nesli koruyacak,
Gölgesine sığınalım.
Seyyidleri hep sevelim,
Mehdi (HZ :) o nesilden gelecek.
Peygamberi sevmeyenler,
Seyyidleri hiç sevmezler.
Akibetleri kötüdür,
Dünya-ahiret hiç gülmezler.
Uzunkaya derki korkuyorum,
Günahlar içinde kaldım.
Sığınacak liman onlar,
Seyyidleri sevmeliyiz.
25.09.2005
Kuşluhan Köyü-Bulancak-Giresun
Kayıt Tarihi : 28.9.2006 02:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Herkes Rabbine kulluk ölçüsünde Rabbimin katında değer bulur. Rabbimin katında değer bulan herkesi sevmek mümin olanların görevidir.
Ama ben seyyidim deyip, Allah yolundan gitmeyen kendini dünya hayatına kaptıran veya seyyidim deyip insanlar üzerinde eğemenlik kuranları sevmek kurana uyan müslümanlara yasaktır.
Rabbim duyulacak sevgi ve nefretin kaynaklarını, sınırları kur'anda belirlemiştir.
Hiç bir insan sadece peygamber soyundan geliyor diye sevilmez.
Öyle olsaydı bütün insanlık Adem a.s. soyundan gelmekte idi ki, bu mantıkla herkesin sevilmesi gerekirdi.
TÜM YORUMLAR (1)