dudaklarında muştulu çağrılar alınlarında berrak şafaklar
karanlığı yaran gözleriyle
kadîm bir kalenin burçlarından koptular
doludizgin girdiler şehre eylül kapılarından
can oldular yeşerttiler nefesleriyle bahçeleri
meltemle taradılar saçlarını mevsimlerin
şarkılar söylediler ağıtlar yaktılar
ninniler.. belki de sırlı bir lisanda binlerce müjde…
lâtif sedâlarla savruldular daha çok hüzün semalarında
bir gün terkilerinde her yürekten binlerce nağme
kanat açtılar iklimine sonsuz bir maviliğin
(Yağmur - ocak, şubat, mart 2008. 38. sayı)
Ali Osman DönmezKayıt Tarihi : 28.1.2008 10:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!