Hayat kıskacında yoğruldu ömür törpüsü
Kayıp şehirde başladı seyyahın öyküsü
Yüzü asık insanların arasında vurdu gönül mührünü
Uzaklara güneşine doğru yürüdü
Yürüdü seyyah patika yollardan
Çöller geçti göller geçti ormanlar geçti
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta