Seyyahıma Giderim

Seyyahıma Giderim

Ben zamanın içindeki pervane
Döne döne semahıma giderim
Ben benden ötede aşka divane
Ebediyet dergâhıma giderim

Secdeyinen öpüşünce bu tenim
Dolaşıyor yeri göğü bedenim
Görünmeze yar olmaktır nedenim
Ziya saçan o mâhıma giderim

Şölvelenir biçim biçim gözümde
Derdi derun râhı vardır özümde
Kendi gizli yüzü ise yüzümde
Kudretiyle ben şâhıma giderim

Ermişlerin ereğinde mânâsı
Belli değil la-mekândır binası
Doğmamıştır, yoktur onun anası
Gece gündüz seyyahıma giderim

Her maddede her mânâda var gizli
Arıyorum yar içinde yâr gizli
Derinlerde beni yakan har gizli
Ezel ebed ervâhıma giderim

Hakikattir mutlak mülkün sahibi
Damlasının görünmezken bil dibi
İHLASÎ’yim ilim irfan edebi
Aldım şimdi felahıma giderim