Seyyah Ay Şiiri - Berke Buzkan

Gece melisalar kendilerine has bir şehvetle sahili buram buram nem ile kaplamış
Hafif bir meltemle kıyının bir dudağında
Denizin ezgilerine davetkar hissiyatlarım ;
Seyrimde, yanlızlığımla sessiz sohbetlerini adeta koyulaştırmışlar
Ay arkamdaki tepeden doğup ;
Karşımda adeta bağdaç kurarak denizin seyrinde içlenir durur

Samos'taki iki tepeden aşağıya inmeyi bekleyen bir seyyah misali
Yanlızlığım ve ay bir muhabbeti sürdüre dura
Söz konusu, bu denizin ortasında, geceleyin sessizliği keyifli kılan
Alışmış olduğum bu yanlızlığa ;
Hüznü neşeyle fasıllara harmanlayan şarkılarla, ne kadar aşktan ümitsiz bırakabilir ;
Bu tatlı acı ezgilere bir defa inkışaf ettiğinde gönlüm ama Helence ama Türkçe
Tattığı hangi acıdan, bağlama ve buzukide kifayet bulmaz,hangi kaderi tınılara bürünmez ki
Şu denizin hafif bir meltemi, sevdamın cefası Elefteri

-Güzel Anadolu'dan Selametler