Seyyah Şiiri - Taş İskele

YOLCU
Aşk sanrısında seyyahım,
Çaptan düşmeyen…

Kösnü, kanatlarımdaki hafifliğim,
Şevk, sinemdeki ağırlığım...
Aşk;
Hafifliğimdeki ağırlığım,
Ağırlığımdaki hafifliğim.

Bilsen ne yazar,
Bilmesen ne?

Ben’in ihtira’sı maşuk,
Sen’in ihtiras’ı maşrık
Senden yontu bir ben
Canımda, yanımda, kanımda…

Gelsen ne yazar,
Gelmesen ne?

Kantara gelmez bölünmüş hücremde,
Mahkûmsun bendeki hücrende.
Hey özgür mahkûm
Azadın yakana dikili
Yolun açık, değil sekili…

Gitsen ne yazar,
Gitmesen ne?

Aşk;
Bir yontuya vurgu üflenişi bilinmeyen.
Sevmeyi bir adım emekleten,
İlla ki yürüten…
Emeklemekten yoksun, hey yürüten,

Sevsen ne yazar,
Sevmesen ne?

Söylediklerim sözden ibaret,
Sevgi özden ibaret.
Özümle seviyorsam seni,

Bendeki senden sana ne?

Beni sevsen ne yazar,
Sevmesen ne ?

Bahiste yok gözüm,
Say ki utuldum sana,
Günahım boynumda
Sende öldüm say beni,

Gömsen ne yazar,
Yaksan ne ?