Tanıdıkça,
Değerlerinin bir bir eksildiğini gördüm,
İnsanların...
Tanıdıkça,
Değeri eksilir mi insanın?
Bu yapmacıklık,
Davranışlarından sızan,
Bencil damlalar...
Bu soğukluk,
Uzak tutuyor beni insanlardan...
Üşüyorum...
Onca kalabalık arasında,
Sarılacak,
Yürekler arıyorum kendime.
Bulutlar, içime çökmüş...
Yağmur serinliğe bırakıyor kendini,
Yaz, yerini güze bırakalı çok oldu.
Şimdi, kış gün dönümlerindeyiz.
Şiirlerimi, seyyah ettim yollarına...
Gönül gönül dolaşır dizelerim...
Elbet bir gün vurur,
Senin de gönül kapının tokmağına....
Kayıt Tarihi : 27.1.2021 15:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!