Seyyah Şiiri - Hilal Kahraman

SEYYAH'IMA

Sen gönülden gönüle gezen seyyah
Bilmem kaç zaman önce
Göz bebeklerimden geçtin
Nasıl oldu bilmem ama
Ben seni çok sevdim
Dilim tutuldu
Aklım durdu
Evren o an tüm işlevini durdurdu
Ve sen iliklerime kadar beni zaptettin..

Hani aşktı tek istediğin
Hani yürek çırpınışları
Hani günü geceyi zapteden yürek kıpırtıları
Ben sana ,
Aşkların en güzelini verdim
Beğenmedin....

Kaçıp gitmek mi lazımdı senden
Yüreğinde sızı olmak için
Beni çok sevmen için
Seni terketmem mi gerekti veya
Görmek
Dokunmak
Hissetmek
Sende büyüsünü mü bozuyordu aşkın
Senin yüreğinde kıymet bulmak için
İmkansız mı olmak lazımdı

Ayrılıkla mı vurmalıydım seni
Ardımdan gelesin diye
Seni darmadağın
Seni permeperişan mı etmeliydim
Bensizlik yolunu kaybettirsin
Nereye gittiğini bilme diye..

Lanet olsun !!!
Hiç bir zaman
Uğruna bir şehirden bir şehire bilinçsizce gittiğin olmadım
Uğruna içinin yandığı
Bile isteye canını yaktığın olmadım
Adıma şiirler yazdığın
Dinlediğinde aklının ucuna gelipte
Yüreğini sızlatan bir şarkı olmadım
Türkiye'nin seksenbir vilayeti sığdı da yüreğine
Bir ben kendime yer bulamadım...