Şeyy! ! Şiiri - Ömer Albayrak

Meydana çıkmaktan korkunca yürek,
Kişininn başına turp sıkar ödlek.
Yozlaşır hakikat, gizlenir gerçek
Hey! Dedi kükredi, bu neyin-nesi?
Şeyy! Dedi yutkundu, kısıldı sesi.

Fehimsiz kuşkuya gebe cemiyet,
Ektiği fitneyi biçer kem niyet.
Tabanda tereddüt, tavanda cinnet,
Hey! Dedi kükredi, bu neyin-nesi?
Şeyy! Dedi yutkundu, kısıldı sesi.

Eğilmek saygıdır, doğrulmak isyan,
Benliği delilsiz öldürür nisyan.
Cevapsız bir soru nerede insan?
Hey! Dedi kükredi, bu neyin-nesi?
Şeyy! Dedi yutkundu, boğuldu sesi.

Yerli standartlı, ithal beyinli;
Bizde en akıllı, ilde zır deli.
Bilmem bunu nasıl îzah etmeli?
Hey! Dedi kükredi, bu kimin nesi?
Şeyy! Dedi yutkundu, çıkmadı sesi.

Rüşvetsiz, torpilsiz yapmaz bir işi,
Devlet vermiyor mu? Buna maaşı!
Bunlardan ne bekler? Yurdu, yurtdaşı.
Hey! Dedi tükürdü, bu kimin nesi?
Şeyy! Dedi Ömer’in kısıldı sesi.