Bin sitemi bir şakaya yükleyip sana sundum
Anlamazdan gelip yüzüme gülüp pişkinliğe vurdun
Komploları da, zıtlıkları da en güzel sen yazarsın
Çünkü bütün güzelliklere inat
Zıtlıklarla uyum kurmuş bir şeytansın...
Umutlarımın tükendiği bir anda
Güneş gibi doğdun bahtıma
Umudum oldun yarınlarıma
Sana endekslendim
Bilemezdim iki yüzlü yılan olabileceğini
Anlayamıyorum
Bir insan nasıl bu kadar karaktersiz olabilir
Vefa, sadakat senden sıyrılmış
Ahlaksızlık çökmüş yüreğine
İnsanlık senin neyine...
Şıpsevdi, maymun iştahlısın
Sevgi fakiri, şehvet dilencisisin
Sanma devran böyle döner
Unutma rüzgar eken fırtına biçer
Yarınlarda seni bekleyen
İhanet, koca bir yalnızlık
Ve sana bu hayattan kalan
Basit bir ders, hüsran....
Sahi onca maskeyle nasıl yaşıyorsun
Hasretlerini sevgilerini
O korkunç yalnızlığını nasıl gizliyorsun
Neden küssün aynalarla
Kendinle yüzleşmekten mi korkuyorsun
Yoksa korktuğun soru mu bu…
© Seyyid Burhaneddin Kekeç
05 : 13
12 – 06 - 2018
Kayıt Tarihi : 12.6.2018 06:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!