Şeytanlık Şiiri - Ulvi Ziya

Birçok şeytan kuşatarak akıl verdi bir nobrana
Yürü ey yiğit dediler; tüm imkânlar senden yana
Çok cesursun ve güçlüsün,yerleri ez,göklerde gez
Yık karşına çıkan yeri,hiç kimse engelleyemez...
Vız gelir senin hızına binlerce mil mesafeler
Çeşit çeşit silahların dağı yıkar,göğü deler...
Denizler aş,çöle ulaş; kanlar akıt,ezip sömür
Petrol,altın,demir için harca yüzbinlerce ömür...
Bil ki ne varsa senindir yeryüzünde ve uzayda
İster dünyada olsun rant,ister Mars'ta veya ayda...
Dâima git uzaklara ; başında bir kavak yeli
Her ne varsa senin hakkın,her servet senin ey deli...
İşte kitap; bak yazıyor:sana vaat edilmişler...
Bu ülkeler; insan,hayvan hepsi sana verilmişler...
Kitaba bak,tersten oku,git cesurca hakkını al
Senin düşüncen doğrudur,diğer fikirler hep maval...

Şeytanlar yol gösterdi de cenge gitti bu dîvâne
Yaktı,yıktı birçok yeri; vîran oldu pekçok hâne
Güyâ azgın insanlara hak,adâlet sunacaktı;
Vahşî genlerine uydu; nizam,intizam bahâne...

Boş beynine fikir doldu şeytanlıklar serîsinden
İnsanlığa gömlek biçti kurtlu domuz derisinden
Bilmedi ki; azâde ruh,kirli,dar giysiye sığmaz
Er geç patlatır çıkar cenderenin içerisinden...

Aklın varsa ey yoz yiğit mahvolmadan yurduna dön! ...
Denizden git hep batıya,budur sana en doğru yön...
Binlerce mil uzaklarda,çöllerde ne arıyorsun?
Şeytanlardan ilham alan; ey en barbar, bön oğlu bön! ...