Şeytanın Suçu! ! Şiiri - Hüsnü Atzel

Bir dosttan duydum, aktarmam gerek yarınınıza
Belki ders çıkarırsınız, yarar sağlar dünyanıza.

Olay bu ya
yokmuş O gün Şeytanın işi.
Şeytan bu hiç işsiz olur mu?
Ders çıkaracağımız hikaye bu
Olmazları olur, almazları alır ya.

Neyse, Şeytan uzanmış sıcak bir yaz günü ağacın gölgesine
“Bugün dinlenme günüm hiçbir şey yapmayayım
Şöyle uzanıp yatayım biraz dinlenmek nedir anlayayım”
Demiş kendi kendine.
Uzanmış uzanmasına ama gözleri etrafta fıldır, fıldır
İleride kadının biri çömelmiş ineğinin memeleri ellerinde
Kovası altında sütünü sağmakta
Ağaca bağlanmış buzağısı, bir yandan bağırıp
bir yandan da bağını zorlamakta
Çok güzel bir sessizlik, kelebekler çiçeklerle koklaşmakta
Huzurun kokusu bu ortamda buram, buram dağılmakta
Yattığı yerden şeytan hiç durur mu zararsız
Demiş şu ipini çözeyim bağlandığı buzağının ağaçtan
Bakalım neler olacak bekleyeyim de göreyim buradan

Buzağı çözülür çözülmez bağıra, bağıra koşmuş anasına
Gözü ne sağılan kovayı ne de kadını görmüş
Doğru emmek için yapışmış memeye
kova bir yana devrilmiş sütler dağılmış
Kadın buzağıyı kovarken salladığı sopa ile buzağıyı yere uzatmış
İnek yavrumu öldürdün diye dalmış kadına
Çarpıp bir taş saplanınca şakağa,
düşmüş yana kafası kadının
Uzaktan olayı izleyen babası
İneğin saldırdığını görmüş kızına
Çekmiş silahını ineği indirmiş oracıkta toprağa
Silah sesine koşan kadının kocası
Bir yanda karısı yatar diğer yanda İnek
Vay sen bize ne yaptın diyerek
Çekmiş vurmuş kayın babasını
Orta kan revan ortada cansız buzağı,
Cansız yatan inek, kadın ve babası

Şeytan seyrettiği manzaradan
O bile afallamış,
Demiş kendine
Yahu ne tuhaf insanoğlu
Şimdi bana bulur günahı
Bu olayda benim suçum ne?

Ekim/2010- Kartal