Göz göre göre gözlerinin kutuplarını okyanus gibi varsaymamdaydı, ayrılık.
Bu sefer kuklalaşmış kalbine rol kestiremedi, şeytanın içindeki elleri...
Sevmeye kıyamadığım suretinin yanında kıramadığım sözlerin var, kalbinin her işvesine kanan...
Gözlerimin solması, tenimin git gide ayrılması etinden korkutmasın seni. Hem neden korkacaksın ki? Dudakların değdi bir kere bu aciz bedene. Gözlerin gözlerime gülümsedi. Zaman zaman kollarıma belin, omzuma cefakar başın usulca konmadı mı gözyaşları içinde?
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta