Şeytanın Başısın Şiiri - Abbas Paksoy

Huri meleğim desen, boşuna.
Biliyorum, şeytan’ın baş’ısın.
Şeytan, yüz sürmüş kaş’ına.
Biliyorum, şeytan’ın taş’ısın.

Siz varken, insanlar huzur bulmaz.
Bu fani dünya, size de kalmaz.
Sen şeytansız, şeytan sensiz olmaz.
Biliyorum, şeytan’ın eş’isin.

İnsansan, insanları sevsene,
Rahman yol’una doğru, gelsene,
İnsan olan, kul’lara gülsene,
Biliyorum, şeytan’ın peş’isin.

Şeytan’ın adı, çıkmış bir kere.
Doğruluğuna varman, bir yer’e.
Sen de batan, cıbıdık ter’e.
Biliyorum, şeytan’ın keş'isin.

Bu kadar sivrisin, böyle niye.
Utanman mı, ha bire, fit diye.
Yanında kör kalır, törpü, iye.
Biliyorum, şeytan’ın şiş’isin.

Sen varken, şeytan beni aramaz.
Sen doğru oldun, Paksoy yaramaz.
Sen onu, o da seni kıramaz.
Biliyorum, şeytan’ın düş’üsün.