Şeytana Uyma Evlat Şiiri - Adem Durmazer

Bir defadan bir şey çıkmaz denerek başlanır
İnsan daha gençliğine doyamadan yaşlanır
Kurbanı öldürmez süründürmekten hoşlanır
Aklını başına al sakın şeytana uyma evlat

Göz göre göre şu zehiri karıştırma kanına
İnsan bile bile kıyar mı hiç kendi canına
Allah aşkına sokma haramı helalin yanına
Aklını başına al sakın şeytana uyma evlat

Batağa gömüldükçe uçtuğunu sanırsın
Aynaya baktıkça kendini zor tanırsın
Hayata küser kendi kendinden utanırsın
Aklını başına al sakın şeytana uyma evlat

Zehirle kim mutlu olmuş ki sen olacaksın
Henüz açmadan baharda sararıp solacaksın
Sık sık krizlere girerek saçlarını yolacaksın
Aklını başına al sakın şeytana uyma evlat

Bu merete ne can ne de mal mülk dayanır
Yediğin her lokma acıya eleme boyanır
Her gün bin defa ölen sanma ki uyanır
Aklını başına al sakın şeytana uyma evlat
Adem Durmazer